Sunil Oemrawsingh op de plek in Fort Zeelandia waar zijn oom werd geëxecuteerd. In de muur de kogelgaten als bewijs.

PREMIUM
Sunil Oemrawsingh op de plek in Fort Zeelandia waar zijn oom werd geëxecuteerd. In de muur de kogelgaten als bewijs. © AD/ Tonny van der Mee

‘Bij vonnis Bouterse barstten mensen in tranen uit en begonnen te applaudisseren’

De emoties liepen hoog op in de rechtszaal toen de Krijgsraad het vonnis over Desi Bouterse velde. Na 37 jaar hebben de nabestaanden van de Decembermoorden het pad naar gerechtigheid bereikt, zegt Sunil Oemrawsingh, voorzitter van Stichting 8 December 1982. ,,Mensen waren in tranen en begonnen te applaudisseren.’’

Sunil Oemrawsingh koestert het gevoel van rechtvaardigheid. Zijn oom Sugrim werd in Fort Zeelandia standrechtelijk geëxecuteerd. Hij – en met hem vele nabestaanden – wisten vanaf dag één dat Desi Bouterse daarvoor verantwoordelijk was. Toch hebben ze 37 jaar moeten wachten tot de huidige president van Suriname daarvoor veroordeeld werd. ,,De Krijgsraad heeft nu juridisch bevestigd dat wij nabestaanden al sinds 1982 gelijk hebben gehad’’, zegt Oemrawsingh.

,,Ik heb een dubbel gevoel. Met geduld en vertrouwen konden we deze overwinning boeken. Tegelijk ben ik bijzonder emotioneel. Ik denk aan de weduwen die die nacht angstige momenten beleefden, aan de kinderen van de slachtoffers, die op jonge leeftijd het land uit moesten vluchten. Aan de familieleden, die inmiddels zijn heengegaan.’’

Vorige week overleed de zus van advocaat Kenneth Goncalves, een van de slachtoffers. ,,Zij kwam tijdens het proces vaak naar de zittingen.’’ Het voorlopige hoogtepunt in een strijd van 19 jaar en een rechtszaak van precies 12 jaar, heeft ze niet